***

Życie jakoś przestało mnie cieszyć
A przecież kupiłem samochód
Żona upiekła ciasto 
Dzieci poszły do szkoły

Rano musiałem zażyć tabletkę
Sam nie wiem na co 
Po prostu zaczęło mnie boleć 
Chyba zaczynam rozumieć zgorzkniałych staruszków w kolejkach

Na rodzinnym obiedzie ktoś pochwalił się tytułem
Pogratulowałem
Prawie mnie zagryziono 
Jak psa

Wieczorem wkładam okulary do czytania
Tak jak kazał mi lekarz
A jednak wciąż rozmywa mi się obraz między tym jak jest a jak być powinno 
To chyba jaskra

Lubię takie teksty; ostatnia zwrotka jako puenta ładnie tworzy klamkę z pierwszym wersem. bb

Bardzo ładny wiersz, niby opowiada o życiu codziennym, ale wiele przemyka pomiędzy wersami. 

Szczególnie podoba mi się druga zwrotka, przypomina o tym, że młodzieńczy bunt kiedyś się kończy, a pojawia się zrozumienie. No i trzecia, pochwały i sukcesy to jest to, czego wielu ludzi nie umie przyjmować ze spokojem. A, jak wiemy, tylko spokój może nas uratować. 

Zgrabna puenta. 

Pozdrawiam :)

Już trzeci wiersz dzisiaj przypadał mi do gustu,

Wydam się zaraz co do grosza z wszystkich achów,

pozdrawiam :)