Taka

to dopiero jest starość - kwitnąca i miła w odbiorze.

Nie ma jak młodzieńczy wigor i usposobienie,

a niech ci będzie, ze dusza

;)

świetny wiersz, pozdrawiam.

usmiechala sie dusza - jak dla mnie by wystarczylo tylko tyle ale popieram janka fajny wiersz bardzo lekki 

Dziękuję i również pozdrawiam

Podoba się i mnie, tylko dziwię się, co ten tekst robi w miniaturach, zamiast dziale wierszy gotowych

Bardzo fajny wiersz ;)

Jak mi ktoś mówi, że z upływem czasu trzeba walczyć,

to się we mnie gotuje. A jak słyszę, że po 20-stce trzeba zacząć używać kremów przeciwzmarszczkowych,

albo że sobie ktoś w 25. r.ż. lifting machnął,

to nieruchomieję z zaskoczenia.

A prawda jest taka, że piękno osobowości może przenikać przez ciało

i tym samym dana osoba może nam się wydać atrakcyjna bez względu na metrykę.

Pozdrawiam przyjaźnie :)

Dziękuję pewnie przez  pomyłkę wrzuciłam go tu

Pozdrawiam

Szpitalne korytarze to dobre miejsca do obserwacji. Lubię obserwować ludzi, a szczególnie osoby w podeszłym wieku i taka sama myśl mi przychodzi.

Pozdawiam :)

Dziękuję i również pozdrawiam. To prawda,takie miejsca często 

zmuszają do przemyśleń, obserwacji. Zawsze staram się widzieć więcej niż to co widzą oczy. Świat potrafi być naprawdę piękny i ciekawy

Wiersz bardzo obrazowy i mówiący intensywnymi obrazami, dlatego przeszkadza mi w nim trochę to jedno miejsce: "Taka piękna", w którym wyrażasz nieobrazowo własną ocenę tego, co czytelnikowi przedstawiasz... Może spróbuj przeczytać tą zwrotkę bez tych dwóch słów i zauważ, jak zmienia się jej działanie. To drobiazg, ale może ważny? Pozdrawiam :)

Dziękuję i również pozdrawiam

Rozumiem. :)

Czy piękność przeszkadza w uśmiechaniu się? 

- pleonazm?

Popatrzyła szklanym wzrokiem

bezradna i krucha

Mimo to uśmiechała się

Uśmiechała się dusza młoda 

Pozdrawiam

Oczywiście, nie przeszkadza pozdrawiam 

Tym jednym wyrazem chciałam pokazać że starość też jest piękna nie tylko bezradna i krucha. Tak czułam kiedy mijała mnie kobieta opisywana wierszu. Nie widziałam tylko pomarszczonej skóry delikatności widziałam pewność siebie mimo wieku uśmiechała się i to było piękne 

Piękny wiersz, pełen wrażliwości. Poruszyły mnie słowa: "przygarbiona ale pewna siebie" - jest w nich i słabość i siła.

Dziękuję

Tak wielu jest starych ludzi

Bez cienia zmarszczek 

A jednak 

Wegetują w obawie 

Że życie może ich zabić 

To prawda, wielu

Super, czyta się jednym tchem

Mnie tylko troszkę odstraszyło przemykanie się i garbienie... a nie mogłaby starość uśmiechać się z czułością.. . ale to może nie w szpitalach.

Zgadzam się z duszka , ostatnie wersy rzeczywiście zmieniają wiersz. Może po prostu chcesz go sobą zakończyć..