Ostateczna bitwa o uwolnienie od cierpienia

Rozmnożyły się poczucia szczęścia i nadziei, 

jak za dotknięciem dłoni Chrystusa 

i rozbiegani ludzie krzyczą jakby wiedzieli, 

że pojawia się otucha, jak kwiat kaktusa.

Sam Baranek nie maczał w tym dłoni, 

bo to dziwne i szalone losu lśnienie  

i nie umknie rozumu światłego  toni, 

by odróżnić co to fałsz a co zrządzenie.

Ci pozbawieni nadziei odwiedzają sklepy 

i szukają jej po regałach ze świętością, 

jednak Ci szaleńcy beznadziejni są ślepi 

 i podobno nie zgrzeszyli szczodrością. 

A tłum skanduje najświętszą modlitwę, 

by dziękować pierwszemu pod słońcem, 

jednak on wysyła ich na ostateczną bitwę, 

aby naznaczyć ich czoła cierpienia końcem. 

Szaleństwo dopiero nadejdzie na ziemię 

rozmnożenie szczęścia i nadziei to przypadek,

teraz ostatecznie wygra jedyne plemię, 

najpierw jednak porządnie dostanie w zadek.

Lecz czy aniołowie poprowadzą armię 

istot iście niedoskonałych i naiwnych? 

Podobno tak jak Bóg mówił - was nakarmię, 

tak i dokona przepowiedni żyć winnych.

Nadzieja znów odżyła w sercach i umysłach, 

lecz tym razem tylko na krótką chwilę. 

Atak ma się rozpocząć na piekła posłach.

Mówią - Już ich widać,  przejdźmy tę milę!

Zdruzgotani zostali namiestnicy podziemni. 

Podbita jest armia nieśmiertelnych demonów.  

Nastała tęcza na niebie - czas przyjemny. 

Nie licząc wszystkich śmierdzących zgonów. 

Triumf ludzki udowodnił podległość Panu 

wszystkich istot ludzkich - dusz bezkresnych 

i mimo zwycięstwa anioły wołają - SZANUJ !

Wszystkich nas aniołów i świętych tu obecnych

I nastała era miłości szacunku i sprawiedliwości. 

Każdy człowiek odnajduje w serce wokół.  

Mimo już słabej kondycji i marnej sprawności, 

cieszą się że nastał ostateczny pokój. 

Składnia jak w Biblii Czyli trzeba przeczytać jeden wers kilka razy żeby wiedzieć o co chodzi.

A sam wiersz to taka czytanka dla grzecznych dzieci.