W pół kwadransa

zbieracz masek próbuje upokorzyć w sobie błazna

na obcych twarzach szuka natchnienia

straszy strach strachem przed pustką w wyobraźni

jednak maluje tylko siebie i tylko teraz 

późną starość na pierwszym zegarze za trzy szósta

farba przez sekundę spływa na cyferblat

wokoło martwa natura zatrzaśnięta przed czasem

gryzące chwile nie uchylą rąbka tajemnicy

w cztery minuty później obraz staje się magicznym

... dla mnie, obraz staje się 'magiczny', po pierwszym czytaniu.

Strach ma zamknięte oczy.  :)

Pozdrawiam ciepło.    Krzysiek