Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Droga psa


Wik_.

Rekomendowane odpowiedzi

I idę jak wilk bez stada, a raczej pies bez właściciela.

Idę przez pola bólu, las strachu, doliny lęku.

I idę wygłodzona, bo Twej miłości mi brak,

bo ze złamaną łapą próbuję jeszcze dojść do końca,

bo ze ślepym okiem próbuję choć trochę dojrzeć jaki świat jest kwitnący,

ale widzę tylko pustą przestrzeń spowitą mgłą

Mgłą bardzo gęstą. 

Czy jeśli dojdę do końca to umrę czy odrodzę się na nowo? 

 

Edytowane przez Wik_. (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja osobiście powyższy tekst  (po maleńkich przeróbkach) umieściłbym bez wahania po prostu w wierszach. Zapewne na to zasługuje ...

Na przykład wers "ale widzę tylko świat spowity mgłą" zamieniłbym na "ale widzę tylko pustą przestrzeń spowitą mgłą" - i to tylko po to, by wyeliminować zbyt blisko siebie umieszczone w Twoim tekście "światy"

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...