Na pogorzelisku

tyle czasu minęło

a ciągle powracam

czego tu nie ma

wiersze Rilkego

noce autorskie rozpisane dla nas

nieco za duży pierścionek zaręczynowy

zakręcone słoiki z milczącymi dniami

platany oglądane przez ciebie dla mnie 

filiżaneczka z doklejonym uszkiem

do której straciłem zaufanie

cichutkie pytania - a wiesz co?

- zawsze bez odpowiedzi

w tych zgliszczach

duży cyrkiel do zakreślania koła

z którego nie wychodziliśmy

dziwne przyrzeczenia

i jeden ślub

pozainstytucjonalny

zmyślne metafory

z mocą wznoszącą

wszystko straciło blask

zmatowiało

nie do końca spalone

tyle lat

a tu wciąż unosi się ciepło

„Zakręcone słoiczki z milczącymi dniami” - co za metafora bliskości i smutku. Stopienia, współprzeżywania.

Pl nadal cierpi a siłę czerpie ze wspomnień. Tylko czy to życie?

bb

Ależ przypadek. Akurat wczoraj czytałam ten Twój wiersz, akurat ten zrobił największe wrażenie i to jego zakończenie. Ale jest tu więcej dobrych wersów. Te słoiczki, cyrkiel..Dla mnie znakomity wiersz, zarazem poetycko i dosadnie ujęte uczucia... 

Tyle rzeczy zostaje tutaj po nas. I tylko dopóki jeszcze jest ktoś z bliskich mają one jakąś treść, jakąś wartość. Dla innych to rzeczywiście - pogorzelisko. Poruszający wiersz, Wiktorze. Pozdrawiam :)

Są tacy osobnicy, dla których życie ma różne, przeróżne oblicza.

Na świecie ma się do wyboru

tylko samotność albo pospolitość.

                            Artur Schopenhauer

Tego ponuraka często cytuję, nie żebym był niepospolity,

ale dobrze znoszę samotność, która zwłaszcza w specyficznych sytuacjach

musi być akceptowana.

Tyle mojego.

Bym zapomniał, wiersz jest o hipotetycznej miłości, która wciąż się tli,

znaczy się wciąż unosi się ciepło :))

Luulu,

nawet nie wiesz, że nieświadomie zasugerowałaś potencjalnemu czytelnikowi,

iż powyższy wiersz pachnie plagiatem. Akurat ja wiem w czym rzecz, ale czytelnik?

Więc wybacz ( i ja sobie też muszę wybaczyć), że muszę sugestię wyjaśnić,

uciekając się do kryptoreklamy. Tutaj też jest ten wiersz:

A za komentarz i wsparcie BARDZO DZIĘKUJĘ.

Jakkolwiek spojrzeć na ten wiersz,

zawsze będzie to o miłości.

Dziękuję jak zawsze

i pozdrawiam :)

Wybacz:( Poprawiłam swoją wypowiedź, teraz już chyba nie ma takiego wydźwięku, choć nawet bym nie pomyślała o nim (komentarzu) jako zarzucającym plagiat, ale rozumiem. Internet, mowa pisana, jest źródłem wielu błędnych interpretacji. 

Piękny wiersz, z przyjemnością przeczytałam.

Pozdr :)

Ciepły sentymentalny wiersz, podoba się.

Pozdrawiam:)

Piękny, wzruszający wiersz. Cudny.

Jak zazwyczaj Twoje wiersze wspomnieniowe, Egzegeto.

a ja z przyjemnością mówię głośno:

DZIĘKUJĘ!

:)

Hmmm, że ciepły, to na pewno,

bo to o pogorzelisku :))

Bardzo dziękuję z pozdrowieniem.

Malutka korekta odnośnie do "wspomnieniowe";

to jest czysta fikcja z wykorzystaniem prawdziwych rekwizytów

mianowicie - wiersze Rilkego, pierścionek - tylko nie zaręczynowy,

i filiżaneczka z doklejonym uszkiem, no i reszta czyli fiction :)  

Miło, że się podoba.

Dziękuję.

Aha. Myślałam, że to jeden z Twoich wierszy dla Żony.

Ale nieważne. I tak mi się bardzo podoba.