Przemyślenia o poranku

Przychodzi taki czas 

że człowiek łagodnieje,

przestaje wokół świat

oślepiać kolorami.

Przychodzi taki czas,

przynosi zrozumienie 

i jakby mniej się chce

by zapanował spokój.

I jakby więcej wiem

i mniej napięcia w głosie. 

Odchodzi cietrzew z trzew.

Dojrzałość to się zowie?

Przychodzi taki czas

przynosi zrozumienie

i jakby mniej się chce

zanurzać w rozżalenie.

I jakby więcej wiem

i mniej napięcia w głosie

odchodzi cietrzew z trzew

swe troski dziś mam w nosie.

Wybacz tak sobie dopisałam, bez sugestii. Podobają mi się te przemyślenia o poranku.

:)))

Fajne. Może nawet lepsze :)

Jak Ci się podoba to, to Twoje. 

:)))

Witaj. Jest to jakaś teoria, rozumiem, że oparta na obserwacji siebie, ale teraz pytanie jak dorosłość ma się do dojrzałości:D Bo patrząc na tych znacznie ode mnie doroślejszych powiedziałabym, że niektóre cechy wręcz wzmagają - np. te cietrzewie właśnie, mocniejsze opowiadanie się za jedną stroną, więcej rzeczy zaczyna denerwować-szczególnie polityka, itp itd :) Czytając Twój wiersz bardziej czułam, jakby był o łagodnej staruszce, która z rozsądkiem wszystko już akceptuje. 

Zastanawia mnie tylko 2zwrotka, w której piszesz:

Przychodzi taki czas,

przynosi zrozumienie 

i jakby mniej się chce

by zapanował spokój

Przez to, że rozmawiałyśmy u mnie w komentach o tym, że zbyt spokojne i łatwe czasy doprowadzają do depresji, samobójstw - od razu pomyślałam, że chodzi o to. Bo inaczej na tle 'wyciszenia się' podm. lir.- ''jakby mniej się chce by zapanował spokój'' -zaskakuje. Chyba, że chodzi o coś jeszcze innego. A, mi osobiście bardziej podoba się oryginalna, autorska wersja:) pozdrawiam

Ja z kolei rozumiem to tak,

że skoro "świat przestaje oślepiać kolorami"

to Peelka chciałaby czegoś przeciwnego, czyli "mniejsza ochota na spokój"

tutaj pasuje. Ale nie pasuje "odejście cietrzewia".

Nie pasuje pozornie, bo dojrzałość polega przecież na osiągnięciu jakiejś równowagi,

harmonii. Przecież to, że mniej się chce nie oznacza, że nie chce się wcale.

To chcenie staje się umiarkowane i na tym polega dojrzałość (nie mylić z dorosłością,

znam osoby młodsze ode mnie i bardziej dojrzałe, co wyznaję ze wstydem).

Wiersz oczywiście się podoba :)

Uściski :))

Wiersz podoba się, fajne przemyślenia płynące z ta nutką melancholii.

Pozdrawiam:))

ach to dojrzewanie

bo przecież kiedyś zmądrzeć trzeba

i się pojednać z Tym na górze

potrafić bliźnim uchylić nieba

niepostrzeżenie odejść ...

pozdrawiam

Bardzo fajnie o porannych przemyśleniach... :)

Beto_b... ostatni wers taki trochę "załamany", przynajmniej dla mojego ucha. Wiesz jak to sobie czytam.? 

.. czy to dojrzałość ? proszę..

Hej.