Firanki

Firanki smutkiem rozłąki haftowane,

leciwą dłonią codziennie odchylane,

głucha cisza na trakcie z szarych kamieni,

i kurz zapomnienia wymiatany z sieni.

Pochylona ławka pod zmęczonym płotem,

nieśpieszne rozmowy, składane na potem,

o zajętych dzieciach, nadziei spotkania,

starych, dobrych czasach, końcu wyglądania.

Co do treści zarzutów generalnie nie mam,

poza tym, że wyliczanką przesiąknięta trochę.

Za to przymarudzę odnośnie gramatycznych rymów w układzie aabb,

których nie znoszę i nieujednoliconej czcionki, choć fajnie,

że polskie znaki diakrytyczne jednak się w tekście znalazły :)

Pozdrawiam :))

Dziękuję za uwagi.