nie umiemy?

nie umiemy jej na co dzień pielęgnować
wciąż podlewać ciepłym słowem czułym gestem
czasem dostrzec najzwyczajniej nowy powab
chociaż szepnąć najważniejsze to że jesteś

rozmyślamy co zostało dziś po latach
rozckliwiając nad płomyczkiem gdy się tli
już nie zdolni by pod niebem słodko latać
a rocznice zakreślają krągłe dni
na okazje odłożone wszystkie żale
aby przelać przepełnioną czarę chwil
czułostkowość nie przywróci uczuć wcale
słowo kocham wśród frazesów pustych tkwi

nie umiemy jej na co dzień pielęgnować
wciąż podlewać ciepłym słowem czułym gestem
aby kwitła najpiękniejsza świeża nowa
i z radością oznajmiła wreszcie jestem

ale ponoć na naukę nigdy nie jest za późno, a przynajmniej na zreflektowanie się, choćby i na łożu śmierci :)

W pierwszym czytani odebrałem wiersz jako parodię najbardziej aktywnego forumowicz (zresztą bardzo lubię czytać jego teksty ) , ale w drugim wyszła mi piosenka - taka Piwnica pod baranami.

pozdr.

@WiJa
masz rację - a dość często walczą z sobą do końca

Pozdrawiam