Jadę do Ciebi..

[Ryszard Kisiel]

Za oknami mróz szaleje,
Słońce w śniegu lśni.
Chociaż serce me się śmieje,
W duszy smutno mi.

Zimny wiatr północny smaga,
Czerwoną, twarz mam.
Choć wysiłku to wymaga,
Do mej lubej gnam.

Pędzą, pędzą białe konie,
Dookoła Biel.
Dzwoneczkami sanie dzwonią,
Niedaleko cel.

Miła czeka przy kominku,
Lekko płomyk drga.
Już marzę o odpoczynku,
Długo podróż trwa.

Wreszcie światło się wyłania,
Poprzez śnieżną mgłę.
Tak się Cieszę ma kochana ,
Że znów ujrzę Cię.

Umęczone drogą konie,
Stanęły u wrót,
Już za chwilę wejdę do niej
Padnę do jej stóp.

Gdy siądziemy przy kominku,
Ujmę ręce Twe.
Zapomnę o odpoczynku,
Będę kochał Cię.

Będe pieścił i całował,
Nie zabronisz mi.
Potem jeszcze raz od nowa,
Tak przez wszystkie dni!

R

[Ryszard Kisiel]

Wiersz napisany z okazji pierwszej, niespodziewanej śnieżycy.
Grzejcie się kochani przy kominach...
Serdecznie pozdrawiam.

[Duks]

Bardzo ładny wiersz i... na czasie. :-)
Drobna literówka się wkradła:
"Jadę do Ciebi.." (chyba, że to wykropkowanie).
Dobre rymy.
Przy takiej konstrukcji wiersza, można by go zmienić z ciągłego na stroficzny.
Ale i tak, wiersz mi się podoba.
Pozdrawiam

[Ryszard Kisiel]

Dzięki Ci za miłe słowa Duks, za odwiedziny. Serdecznie pozdrawiam.

[Duks]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie ma, za co.
Cała przyjemność po mojej stronie.
Cieszę się, że moja sugestia Ci się przydała.
Po podziale na strofy, lepiej się czyta.
Pozdrawiam