Już od przedszkola..

[Ryszard Kisiel]

Od samego przedszkola pokochałam Karola,
Tylko o tym on sam nie wiedział.
Taki miły, układny i przedziałek miał ładny,
Przy stole naprzeciwko siedział.
Coś sie stało tajkiego, że patrzyłam na niego,
Przecież niczym sie nie wyróżniał.
Może właśnie dlatego, że był dobrym kolegą
I talerze szybko opróżniał.
Taki miły, uroczy, patrzył prosto w me oczy,
I trzepotał przy tym rzęsami.
Raz gdy spojrzał tak czule, jak bym jadła cebulę,
Z radości zalałam się łzami.
Choć dziewczyny wzdychały, (bo Karola mieć chciały),
Czasem toczyły o niego bój.
Ja czekałam zazdrośnie, kiedy Karol urośnie
I zostanie ze mną, będzie mój.
Kiedy nadeszła pora, poślubiłam Karola,
A był przy tym taki nieśmiały.
Tylko patrzył w me oczy a był takiuroczy,
I ten jego równy przedziałek.
Dobrze razem nam było, szczęście u nas gościło,
Przez wiele dni i wiele nocy.
Aż kiedyś zobaczyłam, jakaś istota miła,
Zagląda Karolowi w oczy.
To ta wydra z przedszkola zaczepiała Karola,
Hola moja droga, hola, stój!
Taka jest moja wola, ja nie oddam Karola,
Karol jest i będzie tyko mój.!

R

[Gość]

Teraz nareszcie zrozumiałam. Wszystko przez to przedszkole do którego nie chodziłam! Gdybym chodziła, to i Karola swojego bym miała i po nocach wierszydełek bym nie pisała;-)

Nie mogłam powstrzymać mordki by się nie uśmiechała podczas czytania tych Twoich rymów "starszy bracie" ;-))

Dziękuję za uśmiech.
Swój zostawiam i zmykam :-)))