Odwieczny wróg

[Paweł Stawicki]

Nagle bez ostrzeżenia
Mnie dopadła
Iskra zauroczenia
I na duszy mej osiadła


Eksterminuje mi umysł
Każdą myśl zniewala
Pragnienia błysk
Apatię wypala


Euforii zakosztowałem
W ramach szczęścia
Wspaniale się czułem
W mej damy objęciach


Niestety się wkradła
By chęć jasną zniszczyć
Okrutna moc smętna
I muszę z nią walczyć


Święte światło uczucia
Ze mną będzie kroczyć
Ćwiczę na sercu ukłucia
By boje z nią toczyć

[Bezimienny z Nikąd]

Ukryta niepewność - jak poprzednio dobry pomysł.
Pawle choć bym chciał krytykować, nie mogę, nie umiem.
Jedynie jak coś jest do niczego to powiem, ale rzadko.
Ja zawsze się skupiam na uczuciach i te również umieszczam
w swoich wierszach.
Twoje naprawdę podobają mi się. Pozdrawiam

[Aga Wielusińska]

Witaj!

Zauroczenie to jedno ze wspanialszych uczuc jakie mogą się nam przydażyc, nie wiem czy warto z nim walczyc:)))

pozdrawiam serdecznie-Aga!

[Paweł Stawicki]

Nie ze swoją niepewnością przecież walczyć chciałem, ale nie dałem rady, poniosłem klęskę, przegrałem.