Pomóż mi

[Dama Kameliowa]

Pomóż mi
Chwyć mnie za rękę, tak mocno
Żebym nie musiała bać się, że upadnę
Abym mogła spokojnie iść po tafli życia
Nie oglądając się na cienie wspomnień

Pomóż mi
Spleć swoje palce z moimi
I nie puszczaj
Prowadź każdą drogą
Przerwij milczenie obietnic
Kochaj

Pomóż mi
Porszę obiecaj
Obiecaj, że już nigdy nie puścisz
Nie chcę niemożliwego,
chcę przytulenie,pocałunku
Chwili ciepła

Pomóż mi
Nigdy mnie nie puszczaj
Choćby tafla pękła...

[Bezimienny z Nikąd]

Witaj Damo Przyjaciółko jam Cię zawsze wspierał,
Jeno odejść musiałem gdym poetycznie umierał.
Wena we mnie wygasła, już się w sercu nie tliła,
Więc musiała przyjść odejścia chwila.
Powiem Tobie skrycie jak zagłębisz się w serce i posłuchasz myśli
Wnet Twoja dusza odgadnie, kim jestem, wymyślisz.
Ukryć się musiałem pod bezimienną postacią znikąd,
By powrócić kiedyś radośnie.

Tyś mnie czytała i zawsze wspierała
Ja czynić to też będę nadal.
Gorąco Cię pozdrawiam Przyjaciółko po piórze
Podaję Ci rękę i mocno trzymam.

Teraz już na niebie czynię poetycki dryf
Do pisania dalej czynię zryw.

[wanesa_ciska]

poetycki dryfie ,już widzę broń złożyłeś i dusza romantyczna się w tobie urodziła , miłego wierszowania życzę ,pozdrawiam

[Dama Kameliowa]

Oh mój najdroższy przyjacielu
Jam Cię poznaję,dziękuję za twą dłoń
Także jestem z tobą