Jesienne klimaty

[Ryszard Kisiel]

/deszcz/


Przez uchylone okno zajrzał watr,
Jak by chciał wprosić się na kawę.
Lecz długo czasu nie zabawił,
Zatrzasnął okno i odleciał.

Niespodzianie zrobiło się ciemno.
Wiatr przygnał ołowiowe chmury.
Po drodze targał drzewom włosy,
Aż słabe kondycyjnie liście,
Rwały się i wirowały w dziwnym tańcu.

Na chwilę zapachniało martwą ciszą.
A potem deszcz spadł manną z nieba.
Rzęsiste, grube krople deszczu,
Miarowo tłuką o parapet,
Po drodze myją szybom
zakurzone twarze.

Ja słucham pięknej,
Deszczowej symfonii...

R