Spotkałem Rymkiewicza na drodze do Kaszmiru

[krwawy_grzes]

Weźcie się za mnie duchy przeczyste
jasne naskórki plamiste woale

Weźcie się za mnie duchy ogniste
jaskółcze lotki pędzące po powale

gdy przecinają się nasze linie
ciągnące się kłębki zwijane naprędce

przez ręce obłe chwytające sznurki
weźcie się za mnie duchy królewskie

to nic że język nie chce biec w góry
oblodzonymi przełęczami chadzać

i nie są ważne woskowe figury
szare postacie z estońskich bajań

bo może jeszcze jest czas na poezję
tam w chłodnej zimie i słonecznym splocie

gdzie uderzonym brakuje oddechu
by pójść skok dalej po zastygłej wodzie

na lewej dłoni mam wypalone znaki
kaszmirskie mapy nieprawdziwe miasta

weźcie się za mnie oddechy niebieskie
dajcie się rodzić i umierać na raz

[krwawy_grzes]

wprawka z Rymkiewicza i jego rytmów. Celowo nie jest zachowane metrum. Rytm ma wyznaczać średniówka, bo tak jest bliżej języka mówionego.