Podziemia I

[Kikus Dzikus]

Podziemia I

Swobodnie kroczę,
kroczę przez źdźbła.
Tonę, lecz kroczę,
swobodnie za dnia.

Dzień jest ojcem drogi,
której noc nie będzie mieć.
Noc jest matką myśli,
która nie ma miejsca za dnia.

Tracę czas. Zyskuje nic.
Przetrącam źdźbła, pozornie.
Tylko tu następuje zryw,
moja fuzja zwyrodnień.

fuzja wcieleń
fuzja myśli
fuzja uczuć
jedność moja
***
Dzień jest końcem
spójności.
Noc jest końcem
drogi.

Wkraczam
w rzeczywistość,
w świecie mi obcym,
ale drogim.

[Pan_Biały]

panie kikus dzikus o ile do powtórzeń "fuzji" jest jeszcze jako tako to dalej już jest tylko gorzej
pozdrowienia

[Kikus Dzikus]

ok. dzięki za komentarz

[JacekSojan]

gdy się "kroczy" nic się nie widzi, tylko swój majestat Artysty;
wystarczy iść...
J.S

[Kikus Dzikus]

to jeden z pierwszych moich pseudo wierszy
późniejsze jako tako się podobały, więc jest nadzieja, że idę w dobrym kierunku;]
dzięki za komentarz