Być może się urodzę.

[Psycho Patrycja]

Znam doskonałe odpowiedzi na wiele pytań.
Błahe jednak pytania krzątają się po głowie.
Rodzę się.
Być może po raz kolejny zatracę się w niebycie.
Wyciągając ręce z tęsknotą,
jak ślepiec,
szukam drzewa, co kiedyś kwitło we mnie.
Nawet z zamkniętymi oczyma widzę dookoła bałagan.
Przejrzyj na oczy!
Być może urodzą się lepsze perspektywy...
Teraz stracona przyciągam ten niebyt co we mnie.