Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pustynia


Rekomendowane odpowiedzi

Idę przez pustynię, morze uczuć wyschło.
Piasek pod stopami, piękna już nie czuję.
To co zachwycało w jednej chwili prysło.
Przeraźliwa pustka w serce moje kłuje.

Wciąż jestem spragniony, szukam zrozumienia.
Zmierzam do oazy, może znajdę Ciebie.
Ocal moją duszę z tego zatracenia.
Spraw byśmy spojrzeli od nowa na siebie.

Padam ze zmęczenia, gaśnie moja wiara.
Leże z twarzą w piasku, już i tak nie czuję.
Przepełniona we mnie jest goryczy czara,
Wkrótce moją wolę swym jadem zatruje.

Już nade mną sępy, smutne myśli krążą.
Zaraz mnie dopadną, ja się nie obronię.
W mojej biednej duszy mroczne dziury drążą.
Potem tylko piasek w codzienność ją skryje.

Choć ostatni raz uniosę głowę,
Już nie boli żadna moja rana,
Jeszcze tylko serce wołać jest gotowe,
Jeszcze dla miłości otwarta jest brama.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • W piwnicy zamknięta Głęboko gdzieś siedzi Dziewczyna Co kiedyś radośnie Po rosie skakała Drzwi klucz nie strzeże A jednak tkwi tam W zapomnieniu siebie Całkiem zesztywniała   Gdzież uleciałaś Duszo zmęczona Gdzież jest Twoja Działania wola Gdzież ta ciekawość Życia gdzie smaki Gdzież złota iskra W błysku oka Gdzieżeś odeszła   Wracaj kochana Jak kwiat bez wody Usycham spragniona Czas toczy dniami Paciorki tęsknoty Jak mam sprawić By pełnię życia Znów Ci się chciało Ze mną smakować
    • @violetta No cóż... mnie w tamtych czasach nawet dobra książka w tym zakresie by nie pomogła... Akurat do tego się wybitnie nie nadaję... ten cały chemiczny świat nie dla mnie, oczywiście pod pewnymi tylko względami... 
    • Sprawy niedokończone, otwarte, nieprzegadane, zajmują umysł, psują ciało od środka, palą myśli, i serce – za zapomnienie, w podzięce.   Sprawy w życiu, których nie można zostawiać na potem, chomikować, ukradkiem psa częstować pod stołem, gdy inni dzielą się nad nim.   Nie będą te sprawy czekały wieczności, choćby je ona ugościć pragnęła, i będą te sprawy bolały Cię mocno, do kości, aż do twojego nieba.   Nie będą te sprawy czekały, nie będą czekały, wcale, i będą Cię one bolały mocno, do kości - wyryją się w tobie jak w skale.   Wyryją się w tobie jak w skale...   --- Wykorzystane tutaj: 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Leszczym wszyscy musieliśmy się uczyć wszystkich przedmiotów:) mnie interesowała. Miałam w domu książkę o wszystkich pierwiastkach, były zdjęcia i fajnie opisy. Pamiętam, że często ją otwierałam i czytałam, nawet pamiętałam wagę, który jest najlżejszy, które są metalem, cieczą. Znałam te książkę na pamięć. Gdy ma się ciekawe książki, to staje się interesujące. 
    • @Łukasz Jasiński7 zł, taki radca, machnie na to ręką:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...