Przyjaciel wybiera dorosłośc

[Lisowska_Agnieszka]

Nadużywałam tego wyrazu myśląc,
że opisuje stan prawdziwie istniejący.
Szczyciłam się, że posiadam coś czego na marne szukali inni.
I przyszedł dzień kiedy wszystko zgasło.
Wspomnienia umarły. Pamięc umarła.
Obietnice składane sobie na wianek z mleczaków zostały zapomniane...
A w okół pozostała tylko pustka, pustka, pustka...
Nie ma nic. Tylko cisza przeszłych śmiechów
i ognisk u mnie w lasku.
Ja pamiętam. Ty pamiętasz? Niestety...
Stoję tu teraz sama, czekam, może przyjdziesz grac w siatkę, jak każdego wieczoru.
Patrzę w twoje okno...
Puste, ciemne, zamknięte.
Jak twoje serce...
I moje przez ciebie.
Przyjaciel wybiera dorosłośc.

[Franka Zet]

Zlituj się, Agnieszka. Dwa pierwsze wersy obiecujące, a potem sieczka. Pociągnij bez egzaltacji, porzuć te "niestety", "pustka, pustka" itp. itd.
Pozdrawiam :)