W burzowy wieczór...

[DariaSaj]

Dotknij mnie
Nie ruszaj duszy
Dotknij mnie
Zatop się w...

Ugaś żar niebios
Rozpal we mnie ogień
Ruszmy w podróż daleką
Do bram...

Dotknij mnie
Nie patrz w oczy
Tylko dotknij
A później udamy, że...

Bądź moim Królem Z Drewna

[Fly Elika]

podoba mi się z wiersza I i II zwrotka ... taka fajnie chcąca ,

III i drewno mi się nie podoba, ale to mi ...
jako przenośnie i nie do drewna bo drewno martwe użyłabym nazwę drzewa
jesli juz, ale to twój wiersz ...Pozdrawiam

[Joanna eM]

Cóź za erotyk, pod osłoną nocy, w burzowy wieczór jest co robić...

'Ugaś żar niebios
Rozpal we mnie ogień
Ruszmy w podróż daleką
Do bram...' - Do bram... rozkoszy ;)

'Dotknij mnie
Nie patrz w oczy
Tylko dotknij
A później udamy, że...' - może tak warto zakończyć, niech czytelnik sobie dopowie w myślach

Pozdrawiam ;)

[wanesa_ciska]

TEN król drewniany , nijak nie pasuje , chyba że będziecie płonąć w ogniu rozkoszy np
pozdrawiam

[DariaSaj]

Król z drewna jest symbolem beznadziejności tego aktu,
owa beznadziejność nie jest mi obca, mam jej świadomość,
a mimo wszystko chcę, żeby mnie dotknął...

I choć beznadziejnie może wygląda i brzmi, to ma popsuć ten zmysłowy obraz.