Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

precz z wiatrakami


Rekomendowane odpowiedzi

myśli osaczają tworzą dziwny nastrój
budzi się zwątpienie i kąsa jak żmija
bledną ideały czy faktycznie byłam
i czy tyle warte było moje sacrum

aby teraz myśleć żyłam czy nie żyłam
dzisiejszy Don Kichote wcale nie z La Manchy
odzyskał rozsądek chce skorzystać z szansy
więc żegna złudzenia jednak bólu grymas

twarz wykrzywia nadal inni będą cwańsi
i znów jak piosence wariatka zatańczy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

czytam Twoje wiersze Krystyno, choć nie wpisuję zbyt często komentarzy, bo jest w nich coś, co mi bliskie, chyba zadumy klimat z mgiełką melancholii, snujący się samotnie cień wspomnień i skrzętnie skrywane pragnienie, ciągle gdzieś w środku tamtej młodej dziewczyny, żeby jeszcze raz "zatańczyć z wiatrakami"...wbrew i pomimo...

serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...