Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rozmyty, stary ląd
nietknięty czasem wcale,
dlaczego ten natury błąd
zostawił mnie detale?

Energia wytworzona tam
została gdzie ojczyzna,
a ja po świecie gnam,
jak krwawiąca blizna.

Nowość plącze marzeniami
zastawia jak pająk sidła,
służy natury konfliktami
topi sztuczne skrzydła.

W nieznane pędzi świat
zostawia to, co stare,
pamięć nie wymarze lat,
choć były smutne, szare.

Piękne jest nieznane
- tworzy nowe ja,
zostawia co kochane
inne prawdy tka.

Stara energia nie wybacza
właściciela przecież ma!?
- nęka wspomnieniami tkacza,
aż się skończy życia gra.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Sądzę, że każdy z nas w jakims stopniu jest tkaczem, tylko tka inne wzory. Pozdrawiam.
to prawda, fajowo (:
tylko tych myślników za dużo
albo tkacz dużo myślał..(żart)
J. dobrego dnia, myk
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Sądzę, że każdy z nas w jakims stopniu jest tkaczem, tylko tka inne wzory. Pozdrawiam.
to prawda, fajowo (:
tylko tych myślników za dużo
albo tkacz dużo myślał..(żart)
J. dobrego dnia, myk
Przesoliłem troszeczkę myslnikami tę wierszową zupę, ale to wina myslenia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Sądzisz, że "zalewanie robaka", a na skorupiaki modlitwa pomaga; - to indywidualne lekarstwa. Pozdrawiam.


kto zalewa robak to nie wiem, bo napewno nie ja,
a pytam czy ten utwór jest o peelu jako o konstruującym pająku czy nie?czy autor ma coś z tym wspólnego?
bo tak jakby to opisywał

stąd przyszedł mi do głowy areozol ...co do pajęczaków- skorupowych
to trudno niektórych !? się pozbyć mówię oczywiście o wyjątkach

pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Sądzisz, że "zalewanie robaka", a na skorupiaki modlitwa pomaga; - to indywidualne lekarstwa. Pozdrawiam.


kto zalewa robak to nie wiem, bo napewno nie ja,
a pytam czy ten utwór jest o peelu jako o konstruującym pająku czy nie?czy autor ma coś z tym wspólnego?
bo tak jakby to opisywał

stąd przyszedł mi do głowy areozol ...co do pajęczaków- skorupowych
to trudno niektórych !? się pozbyć mówię oczywiście o wyjątkach

pozdrawiam
Niniejszy wiersz nie ma nic wspólnego z politycznymi manewrami. Mieszkam daleko i niekiedy mam swój czas na nostalgię, no i czasem o tym piszę. Temat ten jakos się przewija w moim pisaniu. Dziękuję za zainteresowanie i pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


...i dobrze, konstruktywny komentarz jest mile widziany, nie jest to czepialstwo, ale życzliwe rady, dzięki. Krosna, niestety tkają stare wzory. Jak powiadają mędrcy; "stare to dobre skrzypki i wino". Oczywiscie to żart. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


...i dobrze, konstruktywny komentarz jest mile widziany, nie jest to czepialstwo, ale życzliwe rady, dzięki. Krosna, niestety tkają stare wzory. Jak powiadają mędrcy; "stare to dobre skrzypki i wino". Oczywiscie to żart. Pozdrawiam.

uf
widzę że mam do czynienia z myślącą personą
dzięki Ci Panie za Twe hojne dary
Opublikowano

dwie zwrotki nadają się w istocie do miana poezji, reszta z masą rymów gramatycznych nie wnosi zbyt wiele, ani w technikalia, ani w sens.

W nieznane pędzi świat
zostawia to, co stare,
pamięć nie wymarze lat,
choć były smutne, szare.

-piękna myśl, rodzaj aforyzmu

Stara energia nie wybacza
właściciela przecież ma!?
- nęka wspomnieniami tkacza,
aż się skończy życia gra.

no i puenta, niby a propos.

co więcej, gubisz rytm często, gęsto, zdrówko,
Jimmy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


...i dobrze, konstruktywny komentarz jest mile widziany, nie jest to czepialstwo, ale życzliwe rady, dzięki. Krosna, niestety tkają stare wzory. Jak powiadają mędrcy; "stare to dobre skrzypki i wino". Oczywiscie to żart. Pozdrawiam.

uf
widzę że mam do czynienia z myślącą personą
dzięki Ci Panie za Twe hojne dary
Dziękuję.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...