Wrzaskun

[Donnie Darko]

Stwór się podrywa wśród nocy szalonej
Na skrzydłach cierpienia swój ciężar wznosi
Koślawym skinieniem poprawia koronę
Wytartym skrzydłem przeciera oczy

Nad smutnym miastem zatacza koło
W deszczu piór siwych przechodnie mokną
Aż z niesłychanie lekką pokorą
W zamknięte wreszcie uderza okno

Pod grubym murem bezgłośnie ginie
Nie zdoła podnieść go żaden człowiek
I chociaż poległ w szlachetnym czynie
Niestety, Serce... Już nie odpowie...

[cammomille]

odbieram to pozytywnie ... w sensie niestety z wersem
czy może się mylę ?

[Donnie Darko]

Też mi się tak wydaje, że w ostatnim wersie drzemie jakaś pozytywna nuta ukojenia :)

[dzie_wuszka]

ładna jest ta chmura w drugiej strofie :)