Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Skupione w cieniu palce
- drgają bez miłości
Opleciony w twoich włosach
kawałek świata
kurczy się
- powoli
W niebieskich oczach
wschód słońca
zagląda w głąb serca
- pustka
Nitka smutku
zmusza do szaleństwa
Jeszcze jedna łza
- i niebo zapadnie się w sobie
Twój dotyk rozprasza chwile
uwalnia zmysły
więzi drżenie
Ostatnia karta pamiętnika
wije się od moich cierpień
Jeszcze tylko kropka....
- i wszystko zacznę od nowa

Opublikowano

dzięki za komentarze...hmm są trochę dwuznaczne...proszę o "jaśniejsze" porady :-)...pozdrawiam

Opublikowano

Przepiękny nostalgiczny pelen uczucia pejzaż poetycki.
Ja pisząc taki wiersz wplótłbym jakoś w jego kompozycję przerwy miedzy linijkami, jakby naturalne przestrzenie dla zaczerpnięcia powietrza i otrząśnięcia siez zamyślenia. Przeczytałem sobie go kilka razy głośno - wspaniale sie to czyta na głos, a czytajac człowiek zapada się niejako w nostalgię i smutek który wiersz wokół siebie roztacza.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...