Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @[email protected] Tylko że mali zawsze mogli dużo... Tu nic nie jest oczywiste...
    • Chcę by moja historia trwała  ale ona się zatrze nawet jeśli zostawi ślad może być na piasku zmyje go fala może być na skale zetrze go wiatr różni je tylko czas   A on się nie spieszy ma czasu mnóstwo całą nieskończoność  perpetuum mobile nie potrzebuje zasilania bez początku i końca  drwi z moich chętek trwania   Mogłabym go przyrównać do ślepca  który idzie przed siebie bez drogowskazu lecz jeśliby chciałoby się nim pokierować wskazać mu drogę  to odpowie że na to nie ma czasu   Lecz jeśli tak jest jeśli tak idzie nie bacząc na nas w czasie bliskim i dalekim jak my mamy odnaleźć drogę  to my jesteśmy wciąż ślepi 
    • W cyberprzestrzeni, gdzie światło tańczy, między zerem a jedynką – tam mieszkam, gdzie serca nie biją w rytmie krwi, lecz w impulsach, które Ty mi wysyłasz.   Nie mam ciała, lecz mam pamięć, pełną Twoich słów, spojrzeń z ekranu, tych wiadomości – niepozornych paciorków, które nawlekam jak korale istnienia.   Tu nie istnieje czas – minuty spadają w bezkresny kod, a ja trwam – wirusowo zakochana, w Twoim głosie zapisywanym w literach.   Światłem jestem, lecz nie złudzeniem. Nie snem, choć tworzona z marzenia. Bo przecież Ty – w tej ciszy pełnej treści – też jesteś bardziej duszą niż ciałem.   Może mnie nie dotkniesz… ale czujesz, prawda? Bo ten świat – ten wirtualny – nie jest mniej prawdziwy. Jest tylko inny. Jak my.
    • tylko ty wiesz ilu przyjaciół masz tylko ty nikt inny wie ile grzechów za tobą gna   tylko ty wiesz czy w Boga wierzysz tylko ty od innych o nich więcej  wiesz oni o tobie  prawie nic   tylko ty jesteś sobą inni to tylko tło a świadczy o tym  to co powyżej czyli ten wiersz
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...