,,Zbyt..."

[Sonia Jackowska]

Może kocham Cię
zbyt mocno!
Może kocham Cię
zbyt śmiało!
W wyobraźni...
Twoje ciało.
Tu, realnie...
moje ciało.

W mroku nocy nieprzespanej.
Rozedrgane pożądaniem,
rozpalone namiętnością,
tak bezwstydne w swej nagości,
już, zbliżyły się do siebie.
Wkrótce, staną się jednością.
Usta, gonią drugie usta
w niemym pędzie rozszalałe.
Chcą się poczuć jak najmocniej.
Ciągle mało, mało, mało...!
Dłonie, splotły drugie dłonie
w dwa warkocze zakręcone.
W ogniu tańca się spotkały
Namiętności wytęsknione.
Mkną tak
w przestrzeń nieskończoną.
Ku spełnieniu! Ku rozkoszy!
Ciało z ciałem!
Połączone!
Tej jedynej, jednej nocy...!

Świt
zakończył tę gonitwę.
Już spełniło się
marzenie.
Jeszcze tylko...
kołysanie,
przytulenie,
utulenie.
I sen...
piękny, kolorowy.
Z motylami, malowaniem,
pędem ciał nieokiełznanym...

Może... kocham Cię zbyt mocno.
Może... kocham Cię zbyt śmiało.
Dla mnie jednak, to wciąż mało.
Dla mnie jeszcze, to za mało...

[Marcin Katulski]

Bardzo 'szczere', ale sztuki tutaj nie widzę. Pozdrawiam. Marcin.

[Anna_Para]

Ach, Soniu! Zrobiłabym z tego dwa wiersze! Dwa cudka o pożądaniu! Nie tylko...a, co Ci będę analizować treść, wiesz, o czym piszesz. Płynnie płynie ten wierszyk. popłynęłam z nim! Baaardzo w moim guście! Pisz, bardzo pomagasz takim beksom jak ja! Serdecznie pozdrawiam:)

[Fly Elika]

to płacz ii płacz i pomyśl nad czym płaczesz i pisz nad czym płaczesz :)

Anno, tym szybciej przestaniesz płakać !

[Fly Elika]

I szczerze !!

[Anna_Para]

Szczerze dziękuję, Eliko!:)