Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Jak starzec o siwej brodzie
swym losem styrany
Wlecze zmęczone ciało
Wiatr targa mu łachmany
Nachyla się do przodu
Krok laską z trudem wspiera
Wiatr w wicher się wzmaga
Ziarna piasku w płuca nabiera
Pada na kolana
lecz powstać z nich nie może
Unosi bezradnie wzrok ku górze
i krzyknął - ratuj mnie Boże !
Wicher krzyk pochwycił
i uniósł gdzieś do nieba
Nagle ...
Wszystko ucichło
Już nic starcowi nie trzeba
Ma On ziemię pod swym ciałem
bezwładnie ułożonym
Teraz na niej odpocznie
starzec życiem zmęczony

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...