Czas

[Anger Dragon]

Patrzę na czas, jak na swego wroga
Wyciągam miecz, mieczem moim słowa
Staram się z nim walczyć, lecz tylko przegrywam
Walczę jak najęty, lecz na kolana upadam
Nie błagając patrzę w jego oczy
Zastanawiam się czym jutro mnie zaskoczy
Z litości czas daruje mi życie, na razie
Wiedząc, że kiedyś bardziej się przestraszę

Wędruję więc dalej, niczym Czarny Kruk
Wytężam wzrok oraz słuch
Staram się nie patrzeć na tego świata sprawy
Przecież jestem dawno zapomniany
Na kartkach papieru już zamazany
Ale dzisiaj stoję poza okładek strofami

Boję się świata, lecz on mnie bardziej
I będziemy się bali, nim jedno z nas zaśnie
Bo świat to ja, a ja to świat
Nie ma mnie i nie ma też nas
Zapomniane chwile, zranione uczucia
Wszystko co złe, to ja i moja dusza...

[Anna_Para]

Weź się w garść, Dragonie, nie jest tak źle! A wiersz...cóż, trzeba poprawić. serdecznie pozdrawiam.