Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ty jedyna mnie przygarnęłaś
okryłaś ciepłymi ramionami
zacne prawa na ławce leżały
karmiony byłem i ubierany

dbałaś by krzywda nie sięgała
od podłego smutku chroniłaś
w bruku imię wyrzeźbiło życie
wylewam krew w imię chwały

to jednak mało by podziękować
za wszystko co już ofiarowałaś
u kresu drogi zgasnę barwami
co rano w parku się ocieramy

Opublikowano

Fly dzięki za miły komentarz, który jest ciekawy" w ostatniej bramie zaświeci nad nami" to jest przednia myśl początku jakiegoś wiersza interesujące słowa.
Miło Cię widzieć i miłej niedzieli życzę

seredecznie i cieplutko

13

Opublikowano

Alunko dzięki że przeczytałaś powiedz jednak , co zrobić z tymi,, pierwiosnami" gdyż mi nie pasują i tak dumam i nic nie przychodzi do głowy, ale Fly coś mi nasuneła,, u kresu bramy......... światłami", ten wers byłby dobry tam , gdzie są pierwiosnki, ale co w miejsce kropek.

Miło Cię widzieć

serdecznie i cieplutko oraz super niedzieli życzę

13

Opublikowano

Myślę Droga Ty moja 13-tko ....że barwy ...najtrafniej ...bo jak wygaśniemy to tak własnie będzie ...zostaną tylko w naszych sercach i w sercach kochającej(cych)!
Miłej niedzieli!

Opublikowano

podoba się, nawet nie tylko w parku- chociaż dobre ten park
wywołuje dobre skojarzenia, bo tam zwykle zdaje się zakochani, to było
na myśli, więc codziennie ocieramy się z barwami,
a adresowany do " niej", może i do kogoś więcej, pozytywnie,J. (:

Opublikowano

Fly nawet nie wiesz, jak mi pomogłaś , gdyż nad tym wersem myślałem 1 godz i nie mogłem nic stworzyć zawsze jałowe myśli, co nie wiązały całości i sedna istoty wiersza, a teraz jest zagadkowo, ale już mniej

serdecznie i ciepło

13

Opublikowano
u kresu wrót zgasnę z barwami
codziennie w parku się ocieramy


te dwa wersy jakoś mi "nie leżą"..."kres wrót"? może raczej "u kresu drogi"? "zgasnę z barwami" i to jest ok; i tu ostatni wers, sorry...tak mi jakoś...nie...proponuję, żebyś się nad nim zastanowił; całość podoba się...

serdecznie pozdrawiam :):)
Opublikowano

Sfinksie, tak jak i teresa podpowiedziała, ponieważ wskazała "coś" nie gra
ja to widzę tak, jeśli to jest i dla Ciebie ma być zagadka, to i dla mnie ona
będzie...
ostatnie dwa wersy się nie zgadzają..
ja myślałam, sugerowałam, że jaśniejesz -upadasz światłami
bo podupadasz, ale światłem, a więc nie padasz,
jeśli gaśniesz to jakie barwy masz na myśli te z zewnątrz czy te w Tobie ?
a ostatni owszem ocieramy się wszędzie, ocieramy się bo nie bezpośrednio
ale jednak o siebie, bo mamy podobne problemy , ale wszyscy mamy te same...

pozdrawiam
cieszę się, że się pojawiłeś ...

Opublikowano

Fly barwy biało- czerwone, a wiersz mówi o Polsce masz już gotowca, gdyż,, moja krwawica to Polska, ale kiedyś będę musiał ją zostawić, więc u kresu drogi zgasnę z barwami", gdyż każdy umiera i nie chodzi o inne przesłanki. Nie lubię pisać , jaką myśl zawiera wiersz.

serdecznie i ciepło

13

Mi też miło Cię widzieć ale muszę już opuścić forum

serdecznie

13 ba Ku chwale ojczyzny

miłego dnia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena To wiersz o nocy, która była zbyt intensywna, i o poranku, który wszystko odsłania.Bliskość nie daje tu ukojenia, tylko prawdę, że ciało pamięta, a człowiek chciałby zapomnieć. A historia to nauka o bolesnym przypominaniu o tym. Perspektywa antropogeniczna staje się osią metafizyczną. 
    • @Leszczym Dynamika? Jest.   Aktywne wysłuchiwanie? Próbuję.   Przemilczanie? Mistrzostwo.   Dojmujący brak rozłąki z "o co chodzi"? No właśnie. O to chodzi.
    • Burza śnieżna uniosła się biało-czarnym płatowcem ku wysokości kosmosu, uczepiona o smoczy ogon czerwonego płomienia.   Ostatni skok i ostatni akt. Potem wędrowiec wrócił, osiadł i zardzewiał.   Były jeszcze oklaski na pożegnanie, i opustoszały zaraz korytarze, kryte ciemnym drewnem. Wygasły ekrany gwiezdnych marzeń.   Koniec imperium i początek wojen — tak brudnych, tak oczywistych, jak niebo nostalgii, uwięzione w pętli historii.
    • @KOBIETA Twój wiersz ma w sobie coś z klasycznego romansu - zmysłowość podana elegancko. Podoba mi się to budowana napięcie - od kelnerskiego spojrzenia, przez autoobserwację w lustrze, aż do finałowego gestu. Ten pocałunek na serwetce to piękny, staroświecki gest - coś między kokieterią a czułością. Uroczy, kobiecy wiersz - czuję w nim radość z uwodzenia, z gry spojrzeń i gestów. :)))
    • @Annna2   Aniu. Twój komentarz jest pełny i świetny. Dziękuję.   ale ja chciałbym......   bo Ty często sięgasz po A.Camus i V.Hugo. i słusznie bo to wielcy myśliciele byli.   ale ja, literaturę francuską widzę przez innych twórców.   pierwszy to M. Proust i jego "w poszukiwaniu....". czytałem całość trzy albo cztery razy. fragmenty miliard razy. gdyby tak moją głowę wsadzić w imadło i dokręcać szczęki to wypływała by Albertyna, Gilberta, Giesele czy księżna Oriana.   przesiąkłem Proustem jak gąbka.   drugi to H. Balzac. archaiczne myślenie ale wielkie piękno.   trzeci to L. Aragon. "wiesniak paryski", "piękne dzielnice". wiem komunista francuski. ale kim on był z tym swoim komunizmem przy pieprzonych lewakach dzisiejszej europy ? niewinnym dzieckiem. a pisał pięknie.     tak sobie pozwoliłem...... nie jako alternatywa ale bardziej jako poszerzenie, chociaż akurat nie w temacie :)     dzięki Aniu.       @Robert Witold Gorzkowski   Robercie. bo Ania ma wiedzę i pamięć doskonałą. dlatego Ją czasem prowokuję żeby pisała bo pisze bardzo ciekawie.   dzięki.       @Alicja_Wysocka   Aluś. no jak możesz ? ja ancymonek ?   a nawet mi się podoba ! bardzo mi się podoba ! bo to o mnie !   dziękuję Ci pięknie :)))))))      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...