Okropnie ponury wierszyk z niespodziewanie optymistycznym wydżwiekiem

[AnDante]

Po wypalonych pustyniach ziemi
ponure snują się wciąż szkielety,
twarze wychudłe, szare berety,
słowo na ustach złością się pieni.

Na wypalonych ziemi bezdrożach
smętne człowiecze snują się zwłoki,
oczy zapadłe, niepewne kroki,
szyje rozpaczy więzi obroża.

Na wypalonej ziemskiej pustyni
ci nie przyjęci, ci odrzuceni,
ludzkie odpady, durnie, kretyni
pełzną do mety życiem zgarbieni
rozdeptywani ze śmiechem szczerym
przez rozpędzonych królów kariery

[basia gowska]

no nie spodziewałam się by szanowny kolega popełniał takie polityczne czy filozoficzne kawałki
ponure jak nie wiem co
i żadnych optymistycznych wydźwięków tu nie widzę

ale ciekawa odmiana
u pana

[AnDante]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No jak nie ?? Przecież każdy może zostać "rozpędzonym królem kariery: ;)


Dzieki za miłą wizytę !