kiedy się pisze

[moo]

jadłam z cyceronem, mówiłam ci że przez filozofię wszystko mogę zamknąć w słoiku,
że niezależnie od pogody słoik będzie pełny.
i faktycznie, mam pełen słoik o tobie. malowałam ci że mogę nie czekać a potem
w diabły dalej przycupnąć gdzie indziej szuranie
narastające zamierające
piję co dzień szepcząc do siebie bo do kogóż innego nie będziesz już po tym taki sam jak nie
byłeś po tamtym
nawet gdybyśmy oboje byli wymyślonymi postaciami, musiałabym pisać
ten kto nas wymyślił zmusza mnie, abym wciąż dotykała ręką twojego stołu
wymyślę ci słowa zostanę twoim psem mogłabym
nie odszedłeś ode mnie twardym krokiem, lecz zleciałeś z góry.
sens nie mieści się na końcu lecz przechodzi w poprzek

[lubię latawce]

jadłam z cyceronem, mówiłam ci że przez filozofię wszystko mogę zamknąć w słoiku,
że niezależnie od pogody słoik będzie pełny.
i faktycznie, mam pełen słoik o tobie. malowałam ci że mogę nie czekać a potem
w diabły dalej przycupnąć gdzie indziej szuranie narastające zamierające piję co dzień
szepcząc do siebie bo do kogóż innego nie będziesz już po tym taki sam jak nie byłeś
po tamtym. nawet gdybyśmy oboje byli
wymyślonymi postaciami, musiałabym pisać
ten kto nas wymyślił zmusza mnie, abym wciąż dotykała ręką twojego stołu
wymyślę ci słowa zostanę twoim psem mogłabym
nie odszedłeś ode mnie twardym krokiem, lecz zleciałeś z góry,
sens nie mieści się na końcu lecz przechodzi w poprzek



ej, m., drobna kosmetyka w wersyfikacji, żeby wyłuskać jeszcze więcej.
świetny wiersz, trzyma fason. chyba jesteś czarodziejką.
angie