Królestwo

[Moe Matricida]

Żałosna imitacja mądrości
pokrywająca spaloną czaszkę
Mówiąca wciąż to samo
"idź i skamlaj do ekranu o litość"
Niewolnicy
Czemu mnie nie zjecie?
wyssijcie mózg
wyrwijcie mięśnie
splądrujcie dusze
Czy mnie nie widzicie?
Stoję tu, bezbronny jak
płód waszego świtu
Czekam na wasze kły
wbijcie się w mój umysł
Wyrwijcie mi ostatnią wolną myśli
(Mędrcy przywędrowali nocą...
Zapukali do bram mojej płodności
Przebudzony z błogiej nieświadomości,
nagi, przestraszony,
otworzyłem
Zapach śmierci
wbił się w moje nozdrza
Bramy Pałacu wygnanych
-skrzypiąc-
uchyliły się
Zerknij bezwstydnie do środka, najdroższa
blask
oślepiający strach
Co ujrzysz?
Dziewicze plaże pokryte białym piaskiem
otoczone winem Bachusa mieszającym zmysły
Święto oczyszczonych z grzechu bezradności
Na wasze sumienie zrzucono
Cnotę Beztroski
Bądźcie jej wierni, bowiem to
WY jesteście wybrani
aby rządzić światem)

Pobudka nie będzie kolejnym snem
Zabrano nam winorośl
oblaną słońcem bogów

Nie ma zakazu który potrafiłby
skąpać mój umysł
w bezradności
Podcięto cięciwę mojego istnienia
Wepchnęli mi twarz
w odchody niespełnionych,
pustych,
nadziei
Jeśli zabronią mi tego robić,
zrobię to po pięciokroć
Jeśli zabronią mi jej dotykać
poczekam, aż krzyk drzew
rozerwie...rozerwie noc...
a wtedy zgwałce ją!
po trzykroc!
(Ona lubi to
Jej małe śliczne usta obejmują go)
Masz wolność u stóp!
Praw i reguł nie ma już!
sięgnij...to jedna chwila...
istnienia...czy to nie cudowne?

Wyciszenie rozedrganych zmysłów
nastąpiło o świcie
Z naszych zranionych dusz
zrzucono łańcuchy bezradności
Teraz jesteśmy u bram Królestwa
Gdy zapadnie noc
Podejmiemy kolejną próbę
---Przebicia się

Gdy tego dokonamy,
osiągniemy wolność

Na zawsze.