Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nuda w małżeńskim łożu

Vendy
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Vendy

Vendy

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

….... nudno by nie stało,
Tylko w związkach więcej
Urozmaiceń i uczuć by się zdało....
Nie dopuszczać do nudy
I nie wchodzić w świat ułudy.
Jak odkrywca przed podróżą
Obrać drogę i cel nieznany
Pokonując tajniki i inne tej
Jednej kobiety arkany
Pieścić , dopieszczać, poznawać
Zachłystywać się i rozkoszy doznawać
Tej nie ulotnej , tej w pośpiechu
Lecz tej co dzień , co noc
Na głębokim wdechu i wydechu.
Wtedy można romantyzmu doznawać codziennie
I zachłystywać się nim niezmiennie.
Zaś jak ich jest wiele
To właściwie żadna
Ani ta piękna, ani ta mądra, ani ta tylko ładna
Bo nie poznana i nie zgłębiona
Rozpalona ale nie do końca spełniona.
No bo jak?
Kiedy fizyczność jest
A głębokich uczuć brak....
Gdzie tu czas na romantyzm
I uczuć rozniecenie
To jest tylko takie
Życia urozmaicenie
Pogoń za odmianą
Pogoń za rozkoszą
Niedosytu i niedokończonej symfonii
Znamiona noszą..... .
Jak prawdziwie sprawdzić się zatem
Z tak niedokończonym tematem.... .
A tyle jest w tym temacie do przerobienia
Ciało, uczucia, emocje
Zdobyć ciało - nie sztuka.....
Poznać paletę uczuć - tego kobieta szuka
Emocjonalna strona u kobiety
Niezagospodarowana
Rzuca cień na takiego Pana....
I nie do końca się z tym zgodzę ,
Ze gdy posiadłeś jej ciało
To jesteś na dobrej drodze....
Zdobywcy !!!
Z wieloma kobietami grzeszne poczynania
Niosą złudzenie radości , spełniania
To taka gonitwa nie potrzebna
Do dobrego siebie oceniania.... .

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      iluzja

      Przez tie-break · Opublikowano

      wyobrażał sobie człowiek nie wiadomo co gdy jesień szczodrze częstowała miodowymi cukierkami z kradzionego   mówiła - jestem czekam światło czepiało się rąk   myślał - przezimuję w tym przytulnym wierszu   a to tylko kolejny opuszczony dom ostatnie słowo dopala się gdzieś w kącie łagodność nagle obca oblepiła słodkawym zaciekiem strzaskany wykusz   tego oswojenia nikt nie weźmie na siebie   są jednak niekończące się drogi szlaki trasy przez kolejne północe są inne imiona które wejdą w nawyk   wystarczy otrzepać się z liter i obrazów pozwolić aby wiatr nagle   spłoszył     Pusty dom - Tie break/ sierpień 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Amber
      3 wiersze

      Przez Amber · Opublikowano

      @Dekaos Dondi   Spacer w krainie czarów na krzyżówce T trzech wierszy :)
    • Amber
      Piknik nad lewitującą skalą

      Przez Amber · Opublikowano

      @huzarc  Rozkłady codziennych pociągów mają potencjał na spokój i równowagę, ale są bez znaczenia... wobec spotkania z absolutem .
    • Duszy Szept
      Dwie dusze z różnych światów

      Przez Duszy Szept · Opublikowano

      Spotkali się przypadkiem, jak dzień i noc. On z głową w chmurach, z sercem, które czuje wszystko naraz. Nie szukał relacji, tylko połączenia. Takiego, które budzi w środku spokój, a nie tylko daje obecność. Dla niego miłość to nie plan to droga, przez którą uczysz się siebie. Ona z ziemią pod stopami, z sercem, które bije w rytmie rozsądku. Nie szukała magii, tylko równowagi. Dla niej związek to coś, co ma działać jak dobrze zbudowany dom: stabilny, logiczny, przewidywalny. Nie ufała uczuciom, bo wiedziała, że potrafią zwieść. On widział w niej duszę, Ona w nim emocję. On chciał czuć, Ona chciała rozumieć. I choć przez chwilę ich światy się zetknęły jak nocne niebo ocierające się o brzask to oboje czuli, że ten moment nie może trwać wiecznie. Nie dlatego, że czegoś zabrakło. Ale dlatego, że miłość potrzebuje wspólnego języka. A oni mówili różnymi równie pięknymi, ale nieprzetłumaczalnymi. On odszedł z sercem pełnym uczuć, których nie mógł wypowiedzieć. Ona została z myślą, że to wszystko było zbyt skomplikowane. I choć każde poszło w swoją stronę, to w pewien sposób oboje wiedzieli że ta historia była potrzebna. Bo on nauczył się, że nie każda głęboka więź musi trwać wiecznie. A ona że nawet najlogiczniejszy świat potrzebuje czasem odrobiny magii.
    • Poezja to życie
      Mówisz tak

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Mówisz "tak" Mówisz "nie"   Potem słyszę  Myśli twe    Odbijają się  Tak nagle    Echem od czterech ścian       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...