Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wiosna


Rekomendowane odpowiedzi

Zaszumiała zielonością traw,
zastukała soczystym brązem pędów,
musneła dłonią w białe kwiaty przybraną,
otulona mgiełką miliona zapachów i dźwięków
w sukience z błekitu utkanej szła,
słonecznym uśmiechem pozdrawiając świat.
Niewidzialna,ale widoczna
cicha, a jakże głośna.
Zaspane oblicza rosą przemyła,
senności się pozbyła
i zapaliła iskierkę marzenia.
Wiosna,matka rodzących się nadzieji.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...