Rozliczenie

[Matsuya I-i]

Stanąłem przed sadem,
Ze wzrokiem spuszczonym
I poczuciem niesprawiedliwości, które
Odbiera mowę
Chyba najskuteczniej

Zresztą też, naprawdę
Ten człowiek w todze
Nawet się nie obejrzał
Tylko wygłaszając, co zawsze miał powiedzieć
I spisał sobie dokładnie
Przewracał oczami pod moim spojrzeniem

Nigdy nie byłeś
I nie chciałeś być
Nie starałeś się i wolałeś stać z boku
Zawsze milczeniem zbywałeś
To, co mówiłem
I obojętnością raniłeś emocje

Nie wiem już dobrze… tak chyba było
Mam mnóstwo świadków, jeśli nie wierzysz
Potwierdzą

Więc chcesz coś powiedzieć?
Na swoją obronę? Nie? Tak?
To nieistotne
Tak jak mówiłem jesteś Kochanie
Winny nierozumienia