Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zboczona zdzira,tak to jej dewiza
To kim jest ma wypisane na czole
Jej potrzeby proste są
Pragnie zaspokojenia,seksulanego
spełnienia

Brudne noce,zostawiają na niej ślady
Okrzyki rozkoszy,niszczą jej słuch
Jej ciało brudne,zakurzone,już bez
blasku czystości
Pozbawiona marzeń i ambicji,
licząc tylko na seks,samotna a jednak
wzbudzajaca zainteresowanie meżczyzn

Splamione życie krwawi na prześcieradła
Barwiąc ich biel,szklane tafle luster pękaja
Bezwstydna,niczym nieskrępowana,
tak to nimfomanka

Co noc wkłada sobie wibrator
Jęczy i krzyczy z rozkoszy
Romansuje z każdym,perfidna flirciara
Czasem zbulwersowana krzyczy:
Pieprz się,wolę wibrator
Nie chce pieniedzy,chce seksu

Zero łagodności,bez nadziei na lepsze jutro
Przemierza świat,a ludzie się za nia ogladają
Ma ich gdzieś,nie wie czy kiedys sie zmieni
Liczy sie tylko seks

Tak przeleć mnie,zrób to dobrze...

Opublikowano

Całkowicie wtórny, żadnej świeżości nawet na tle Twoich wierszy. Czy taki kierunek Cię satysfakcjonuje? Byle się wyszczekać, byle wyszczekać te same słowa w podobnej konwencji?

"Morze" dawało nadzieję. A to... zejście o dwa poziomy niżej i bynajmniej nie mam na myśli pozycji Twojej nimfomanki.

Opublikowano

Dama Kameliowa. Jeżeli wiersz ma elementy autobiograficzne to przyjmij pokorny ukłon pełen szacunku, bo co było by życie warte bez takich kobiet. Pisz to co chcesz i jak chcesz; z prądem, pod prąd, na poezje nie ma recepty, a tylko upór i łut szczęścia. Tutaj wszyscy leczą kompleksy marząc o własnej wybitności, żyjąc w urojeniu o porażającej sile ich poezji.
A temat poruszasz frapujący; seks, kobieta...

"Chciałem byc stonowany,
Taki wyważony...
Płci arbitrem byc chciałem
Gardzic jej podnietą;
Tajemnic znam wiele,
Za jedną...Kobietą..."
Pozdrowionka dla przedstawiciekji wrogiej, kochanej płci;)).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...