Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

sfrunęłaś kontrastem
radosna wyczekiwana rozdzielałaś obficie
optymizm prostując kręgosłup każdemu
źdźbłu

na palcach
a jednak zostawiałaś ślady.niebo zbłękitniało.
mozaika postrzępionych obłoków nie była już
potrzebna

stara wierzba przeciągała gałęzie.po zimowym śnie
wygłodniała liści

tak cicho.zaszczepiałaś na nowo nadzieję.

Opublikowano

Ja, nie bardzo lubię taki zapis (kropki i z małej), ale rozumiem, że
eksperymentować należy. Sama też lubię, ale nie umiem.
Wiersz bardzo ładny, też czytam "po staremu", pewnie jestem
staromodna.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano
stara wierzba przeciągała gałęzie.po zimowym śnie
wygłodniała liści

tak cicho.zaszczepiałaś na nowo nadzieję.


Przepiękny liryk wlewający w serce ogromną nadzieję na odrodzenie.
"Stara wierzba" (jesień życia) "wygłodniała liści" (zapragnęła kochać)
"tak cicho" (może nieśmiało?) odzyskała nadzieję.
Czytaliśmy ze wzruszeniem.

Cieplutko pozdrawiamy :):)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...