Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ciupaga z termometrem

Lena Achmatowicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lena Achmatowicz

Lena Achmatowicz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

w Skawinie jest halny. połykam powietrze i ogień. dym
zasłania słońce. każdy pyłek fruwa w srebrze

przymierzasz usta. mówię jak ty
słowa to rodzaj choroby powietrza. bądźmy cicho
na głos wszystko brzmi podobnie. kaleczysz się o kolana biodra
coś łydki wkręca w trawy. kolory wychodzą z liści. w Skawinie jest halny
zawracanie głowy w kierunku obcej kobiety

Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

ale dużo w nim z prawdy Leno cii(....)
przyjrzałam się troche bardziej no i
choć na pierwszy rzut okiem- choć mniej nim
to widać wprawioną rękę, gdzie zawarte zostały
tematy tj. zdrada, miłość, wierność i temperatura pyłku- co jest
wydaje się b. dobre w tym świecie aby o tym mówić,
a poza tym pochyłości powiedziały więcej:)J. również

Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiersz dojrzewa razem z autorką;) żebym go tylko nie popsuła w międzyczasie:)
buźka

aa...dojrzewa mówisz, to może coś w tym jest,
że muszą razem, tym czasem J. serdecznie
(chociaż ten zdaje się już przejrzał)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Trollformel
      Czas

      Przez Trollformel · Opublikowano

      Umieram na czas na pewność grawitacji na oko wiary na słowo prószy kurz na szkielet kalendarza niewłaściwe przywiązanie czekać
    • huzarc
      Rozbłysk

      Przez huzarc · Opublikowano

      Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • Stukacz
      Koszmar

      Przez Stukacz · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...