Początek czegoś nowego

[Bogdan Piwowarczyk]

Sokratesowskie kryzysy etyczne
Tracą na znaczeniu
Czy coś wiemy czy nie wiemy
Nie jest już dziś ważne
Platońskie refleksje nad złożonością bytu
Nie mają znaczenia
Jak nie ma znaczenia to co niematerialne
Wracamy do filozofii przyrody
Jońskich prefilozofów
Ich zadziwienia i przerażenia
Liczy się ogień woda powietrze
Mniej już głód i wojna
Cała potęga żywiołów natury
Poeci wojny Baczyński, Gajcy
Z placów bitew
Uciekali w chłodny zacieniony las
W wielką metaforę przyrody
Bohaterom historii składali wieńce
Z najpiękniejszych świeżych kwiatów
My nie mamy gdzie uciec
Historia mniej przeraża
Przyroda coraz bardziej trwoży
Poeci właśnie w niej
Szukali piękna i ucieczki z miasta
Któż nie pamięta wysokich drzew
W brązie zachodu kutych wieczornym promieniem
Ale był i trup drzewa – limba
Łamiąca się pod ciężarem wiatru
Marzyliśmy ostatnio i szukaliśmy schronienia
W zaciszu naszych domów
A tu trzeba podjąć nową walkę
Naszym jedynym domem jest Ziemia
Trzeba o niego walczyć
Jego dach – niebo
Jest w jak najgorszym stanie
- ziemia przestała nam być dobrą matką
- słońce potężnym ale dobrym bogiem

tyle dzisiaj tych racji
tyle dzisiaj racji stanu ...umysłu
co racja to aberracja
co aberracja to racja

z każdej sytuacji są rozwiązania
pierwsze złe
drugie niedobre
trzecie jeszcze gorsze i tak dalej

żadna racja nie ma racji bytu
racja bytu nie ma żadnej racji
a jak było tak jest i będzie
bogaci myślą o przeżyciach
a biedni o przeżyciu

a racji jakich trzeba
dzisiaj najbardziej ludzkości
to racji żywności
pisząc o rozdawnictwie żywności
postuluję kolejne piekło ?

a człowiekowi trzeba uzasadnienia
racji istnienia
a może racji nieistnienia

lub może lepiej będzie
jeżeli świat bezmyślnie
bez żadnej racji
pójdzie sobie naprzód