Przystań

[maria nika]

szukam bezpiecznej przystani
na brzegu patrzenia
zaczepię o twój port
będziesz moim trwaniem
siłą wiatru w dążeniach

w ukrytych zawiłościach
odkryję przyczółek dobrych szeptów
drgania uśmiechu w przypływie
staniesz się ciszą codzienności
ukołysaną w krzyku mew

przytuleniem chwili
w połączeniu odkrycia

dopłynąć tylko dopłynąć

[kasiaballou]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj!
Wiersz bardzo emocjonalny, w zasadzie ograniczyłaś się do wyliczeń i nazewnictwa emocji właśnie.
Postaraj się tak operować słowem, żeby czytelnik sam odczuł ten ładunek, skłaniaj się do wywoływania refleksji, a nie do ławowego opowiadania o nich.
Ta próba nie jest udana, ale starasz się konstruować konsekwentny obraz, budować klimat - masz potencjał - życzę powodzenia.
kasia :)