Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

przeszłość


Rekomendowane odpowiedzi

Buduje dom na zgliszczach nadzieji, popioły są fundamentem, świadomością beznadziei. Postawię mury, położę dach, z marzeń zostaną tylko wiury i ogromny na duszy strach. Wstawię okna i drzwi nikt w tych poczynaniach nie pomoże mi... Zostałam sama, ten dom przypomina mi Ciebie, to dla Ciebie go budowałam... Wspomnienia zostały i wyrzuty, i winy juz wiem jak żyć choć wolałabym umrzeć, już wiem jak być, ale przestałam istnieć...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...