Franciszek Starowieyski

[Fagot]

Franciszek Andrzej Bobola Biberstein-Starowieyski – 8 lipiec 1930 – 23 luty 2009

Smutny to dzień kiedy przychodzi pożegnać na zawsze osobę tak zasłużoną dla sztuki i szeroko rozumianej kultury. Franciszek Starowieyski był uważany za legendę polskiego malarstwa i najwybitniejszego przedstawiciela „polskiej szkoły plakatu”, zawsze mówiący to co myśli, wygłaszając swoje sądy prosto i bezceremonialnie, artysta niepokorny zafascynowany ludzkim a szczególnie kobiecym ciałem szukający nowych rozwiązań w swej sztuce, a przy tym wszystkim wspaniały pedagog, który wychował parę pokoleń plastyków. Dla mnie Franciszek Starowieyski to nie tylko legenda, wielki mistrz obdarzony makabrycznym poczuciem humoru ale człowiek z krwi i kości siedzący na dziedzińcu reszelskiego zamku, gdzie mieściła się jego pracownia w której każdego lata można było go odwiedzić.
Odszedł od nas prawdopodobnie ostatni, wielki polski malarz ale jak inni wielcy żyć będzie w tym co pozostawił po sobie, choć nie jednemu z nas będzie go po prostu brakować.

[Jerzy Rybak]

Boże, trzy dni temu czwarta (już czwarta) rocznica śmierci Beksińskiego,
wczoraj Starowieyski. Mam ciarki.

[paper_doll]

Ojej... Nie wiedziałam nawet... Wielka szkoda, niedawno jeszcze czytałam z nim wywiad w Machinie. Wspaniały artysta.