Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Moje tęsknoty
pukają dziś
do drzwi
i jest mi jakoś
tak tęsknie

bo przybywa mi lat
i coś może obok
ja już nie ta sama
i ta chwila przycupnięta
na mojej dłoni -
przecież nie uda mi się
jej zatrzymać

moje tęsknoty
rozgościły się
we mnie
i jest mi tak
tęsknie

złoszczę się bez powodu
ty nie masz humoru
jednak kocham- mówisz
wciąż na nowo ci wierzę
sama kocham-
nie umiem
powiedzieć

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Droga mario nika temat przegadany,ale mozna coś zrobić ,pozwole sobie na male moje....

tęsknoty pukają
zamyślona czekam
lat przybywa
i jeszcze coś
odmieniona przycupnięta
na dłoni nie zatrzymam
tak tęsknię
złość bez powodu
ty bez humoru
wyznania na nowo
wierzę

jak ci to powiedzieć

Takie moje!
Uściski!
PS. przepraszam za okrojenie, to Ty jesteś Autorem to Twój wiersz!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Droga mario nika temat przegadany,ale mozna coś zrobić ,pozwole sobie na male moje....

tęsknoty pukają
zamyślona czekam
lat przybywa
i jeszcze coś
odmieniona przycupnięta
na dłoni nie zatrzymam
tak tęsknię
złość bez powodu
ty bez humoru
wyznania na nowo
wierzę

jak ci to powiedzieć

Takie moje!
Uściski!
PS. przepraszam za okrojenie, to Ty jesteś Autorem to Twój wiersz!
Dzięki za rady,ale nie każdy wiersz musi być kondensacją telegraficznego skrótu.Może to i nie awangarda,ale moje tam takie...Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina Owszem Ewelina i Ty również trochę też :) @Rafael Marius Dzięki Rafał, cieszę się. 
    • Szuria i furia. Obie z jesieni. Szur, a ja w liściach z nosem przy ziemi wśród bezkręgowców lub protoplastów wszystkich dla których, miły w dłoń kasztan.     Furia na skrzydłach chce stąd odlecieć. Smardz albo pociec może nie przeciec. Z bibuły na niej falują tony. Czyjeś tam krzywdy i wiatr w miliony.     Jesienią znowu tyle się wniesie: ziemia na butach, chrząszcze kołnierzem. Słońce się chyli już przed wieczorem. Furia zje z szurią jak mysz pod stołem.         *         Im Eumenides patrzy życzliwie. Zmówi się z nimi, obie wyżywi. Z igliwiem starszej wyrzut sumienia — da młodej pogryźć szczyptę kamienia.   Aż im się zerwie cyklon ważności. Odejdą zimą w poślizg i pościg. (Może się z czasem znajdą w salonie, chyba że zgodzi je Tyzyfone).     inspiracje:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                   
    • @Stary_Kredens @Stary_Kredens W Pismie Świętym o glupocie czlowieka odrzucającego swiadomie P.Boga, jest bardzo wiele napisane.    "Jeśli chodzi o nasze wieczne przeznaczenie, to albo jest się głupcem, co oznacza odrzucenie ewangelii Chrystusa, albo jest się mądrym, co oznacza wiarę w Chrystusa i powierzenie Mu swojego życia (zob. Ew. Mateusza 7.24-27). Wierzący odkrywa, że ewangelia- którą uważał za głupotę- jest w rzeczywistości mądrością Bożą, która zapewnia mi wieczne zbawienie"   Serdeczne pozdrowienia przesyłam pięknego dnia życzę i samych dobrych wyborów  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • dwa razy mało to chyba złóż myśli szybko naprędce  w kwadracie kantów nie widać są kąty cztery nie więcej   tych myśli nigdy za dużo  nad sobą zawsze na czasie a obłęd należy zgubić wyjść z koła i patrzeć inaczej :)))
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miłość ma cieszyć nie smucić - miło że czytasz -                                                                                                 Pzdr.słonecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...