droga

[buba berserker]

Iść przed siebie po życia kres choć życie najtrudniejszym ze szlaków
A gdyby tak... zatrzymać się na chwię
tak poprostu nogami nie ruszać
nie aby odpocząć
tylko od tak przystanąć sobie
Co wtedy zrobiłby człowiek

Jeden odwróci się aby zobaczyć to co poznał
co już przeszedł
będzie analizował błędy
coby było gdyby...
on jest już stracony nie wrócido wędrówki
już nie pójdzie dalej

drugi znajdzie drzewojak najwyższe
aby wspinać się na sam jego czubek bo trpi go to
co poznać ma dopiero
Tyle że energię traci pnąc się coraz wyżej
nic nie zobaczy chcąc ujrzeć wszystko
wciąż tam gdzie się wspiął bedzie mu za nisko
i wchodzi coraz wyżej na to bez wierzchołka drzewo

Ale po co odwracać się ku przeszłości
przecież gdyby nie ona nie znalazłbym się tugdzie jestem
po co znać przyszłość
czy to coś zmieni
czy przeżyję życie czy iluzję życia
poprawiając każde potknięcie
A czy nie lepiej przejść przez życie swoim torem dla samej przyjemności wędrowania
tak poprostu nogami nie ruszać
nie aby odpocząć
tylko od tak przystanąć sobie
Co wtedy zrobiłby człowiek

Jeden odwróci się aby zobaczyć to co poznał
co już przeszedł
będzie analizował błędy
coby było gdyby...
on jest już stracony nie wrócido wędrówki
już nie pójdzie dalej

drugi znajdzie drzewojak najwyższe
aby wspinać się na sam jego czubek bo trpi go to
co poznać ma dopiero
Tyle że energię traci pnąc się coraz wyżej
nic nie zobaczy chcąc ujrzeć wszystko
wciąż tam gdzie się wspiął bedzie mu za nisko
i wchodzi coraz wyżej na to bez wierzchołka drzewo

Ale po co odwracać się ku przeszłości
przecież gdyby nie ona nie znalazłbym się tugdzie jestem
po co znać przyszłość
czy to coś zmieni
czy przeżyję życie czy iluzję życia
poprawiając każde potknięcie
A czy nie lepiej przejść przez życie swoim torem dla samej przyjemności wędrowania