Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jedyna


Rekomendowane odpowiedzi

taka mała drobniutka
wesoła jak poranny promyczek
zza rąbka firanki wyczekuje
iskierek jej życia latorośli
z ciepłym ciastem srebrnej
formy pełnej obfitości
zawsze pełna zobowiązań
podaje ukochany talerzyk
z wyszukaną łyżeczką
nie prosi nie narzeka
szczęśliwa że jestem
całuski na do widzenia
skrzą na policzku

oby jak najdłużej

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...