Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W letnim upale
dostrzegam brąz lata
ubrany w niebieskie
oczy morza, krople , kamienie.
*
Zanurzona w błękicie
myślami błądzę
po piaszczystej plaży
szukając ukojenia.
*
Smak cytrynowej wody
w szklance oszronionej ,mętnej
studzę myśli...
a miało być
bez pożegnania .
*
A miało być
bez pożegnania.
Letni wiatr przywodzi wspomnienia.
Zamiata pukle traw.
Przypadkiem wróci...

Opublikowano

kierując się tytułem MIAŁO BYĆ
może miało być:

W letnim upale
dostrzegam brąz jesieni - to już się tak zrobi barokowo niemiło
ubrany w niebieskie
oczy morza, krople i kamienie - po co ta tęsknota, a kamieniami to inkrustowane takie brązowe jesienne próchno i już jest tęskno

Zanurzona w błękicie
myślami błądzę
po piaszczystej plaży
szukając utopienia - znów trochę niebezpieczniej, jakkolwiek konwencjonalnie wciąż

Smak cytrynowej wody
w oszronionej szklance (jak lodem to wystarczy oszroniona)
rozbudza myśli
a ciało, bez poganiania - jak ten upał jest i taki jeszcze męcząco fatalny to taka szklaneczka dobrze robi na myśli i ciało, niektórych za bardzo może pobudzać względem peela - peelki

A miało być
bez poganiania.
Letni wiatr przywodzi. (po co te wspomnienia, ad. tęsknoty etc)
Zamiata pukle traw.
Przypadkiem zawróci... - wiatr bywa trudnym kochankiem, zwłaszcza w lepkie upały


też mnie się nie podoba tak jak to przeczytałem
starałem się jak najmniej ingerować, ot jedna literka to tu to tam, jedno słówko

Opublikowano

Dziękuje Don Silencio za wnikliwy komentarz!
Miło mi że poświęciłeś tyle uwagi moim przemyśleniom...!
Serdecznie pozdrawiam!
P.S.obiecuję że podumam i poprawię.
Przeoczyłeś-szukam upojenia a nie .....,nie wiatr powróci tylko...

Opublikowano

Dzięki Pancolku za dodanie wiarki !Myślałam ,że bóg mnie opuścił?!
Piszą mi mistrzowie pióra -wrzuć masz lepsze wiersze, ale widocznie nie mam szczęścia na Zetce
bo wstawiam nieodpowiednie!Podrapie piórem może ...doczekam plusika!
Pozdrowionka!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy umrę, mnie nie chowajcie, tylko prochy me wiatrom oddajcie.  Miast ginąć w nieznanym rzędzie, niech burze poniosą je wszędzie, aż ślad mój waszym się stanie.   Bo kiedy umrę, ja być nie przestanę, tylko wspomnieniem waszym się stanę. Jednym miłym, kochanym, innym znów mniej zrozumianym, a jeszcze gdzie i mocno zgorzkniałym.   Więc zamiast chować, odpust mi dajcie: od nieczułości i bezzrozumienia, od win minionych, czasów straconych, co ich nie dałem, a tak pożądałem. Od bezsilnosci i niezaistnienia niech mnie umyją wiosenne deszcze. I światłograniem w strudze słońca niech się stanę, we wszystkich kolorach, losem rozdanych wzorach, gdzie bywać chciałem, odwagi nie miałem, osiądę teraz skroplonym kurzem. Smugą cienia wam zagram na murze. Ku zadziweniu i dla przebudzenia, dla nowej myśli wskrzeszenia śladem palca na szybie was wzruszę i odpocznę na chwilę waszym przebaczeniem zanim dalej w drogę wyruszę. I żył będę, bo muszę. Tylko odpust mi dajcie.
    • Najwolniej jak się da: pędem.  Przez życie idziemy razem: całkowicie sami.  Cofając się wstecz widzimy przyszłość:  pałęta się gdzieś ze wspomnieniami.  Tuż przy nas kroczy Bóg: widoczny w swej niewidzialnej odsłonie.  A człowiek? Dziś jakoś bardziej w siebie wierzy: w przyciasnej cierniowej koronie ...     
    • Każdy dzień dla mnie to jak łza nad pudełkiem wybrakowanych puzli. Zastanawiam się nad ludzkością, nad tym, z czego wynikła i czego jest rezultatem. Możliwe, że jednak pomyłki. No bo skąd się bierze ten samopowielający wzorzec, gdzie co -nty człowiek na ziemi jest "niedopasowany," " niekompatybilny," nie trafia "na swojego," odstaje od przyjętych norm i "nie ma dla niego miejsca"? Człowiek szuka i nie ma, nie może odnaleźć siebie w kilku miliardach innych poszukujących.  ... Czego? Chciałabym po prostu usiąść kiedyś w barze i zamówić lustro. I niech przysiądzie się do mnie ten, kto zamówił to samo ... (Z tego właśnie powodu z reguły omijam bary.) Wolę śnić o granatowych łabędziach - tylko dlatego, że nie wiem, w jakim kolorze jest antracyt Wolę cofać się do przodu - wiem, dokąd wracają błędy.  Wolę być otwarcie zamknięta - w końcu każdy może podejść i sam sobie otworzyć. Kiedy mijam ludzkość, nigdy się nie rozpoznajemy, nie witamy, nie pytamy o samopoczucie.  Kupiłam dziś belę jedwabiu i właśnie upycham ją do butonierki Boga, który jasno mówi, że "nie szata zdobi człowieka."  Odwracam się, by jeszcze raz na Niego spojrzeć.  Bardzo przystojny.  Podejrzanie ludzki! Kaszmir. Z metra.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Wochen Jesiennie i ten szelest litości niesłyszany odbija się echem.
    • Literatura to jedyna religia, której Dekalog przykazuje kłamstwo w dowolnych konfiguracjach i kontekstach.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...