Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wyczekiwanie na czyjś telefon, sms, e-mail, coraz bardziej beznadziejne, bezsensowne, trujące - a jednak nie można się od niego uwolnić. Aż do obsesji.
Temat jest bardzo dobry, ale coś by sie tu przydało podjaskrawić, żeby wyszła bardziej ta świadoma obsesja.
Pozdrawiam ciepło.

Opublikowano

Wiersz do mnie trafia w dziesiątkę, po prostu lubię takie rzeczy ;]. Często wchodząc na forum odrzucają mnie pierwsze wersy poetów sztuki, tutaj jest mi miło i jestem ciekaw jakie zmiany planujesz wprowadzić, tylko nie przekombinuj, nie zawsze musi być idealnie, ponieważ ludzie nie są idealni.

pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


cieszę się że ci się mój wierszoł podoba,pomyślimy,zobaczymy,dziękuję za miły komentarz,nie ma wierszy idealnych ani ludzi no i dobrze,pozdrawiam serdecznie:)
Ela
Opublikowano

"w twoją bliskość
trudno uwierzyć" - ja bym tak.
Jedni ludzie milcząc, udają mądrych, inni się wymądrzają,
a zakochani są nieprzewidywalni. Coś w tych Twoich wierszach jest,
myślę, że prawda, która nas otacza.
Pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Uwierz Bezsenna - Page ma racje tak komentując twój ciekawy wiersz .
Ja osobiście nic bym nie kombinował , no ale to rzecz gustu.
Waldkowi wiersz przypadł jak mało który z dziś czytanych .
pozd.dużym plusem
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dobrze prawisz Babo,z tymi dwoma wersami miałam kłopot w zapisie i zgadzam się z tobą bez tego "jest" będzie ciekawiej,dzięki za podpowiedź,cieszę się że te moje pisanie jednak do kogoś trafia,dziękuję za miły komentarz i pozdrawiam serdecznie:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Uwierz Bezsenna - Page ma racje tak komentując twój ciekawy wiersz .
Ja osobiście nic bym nie kombinował , no ale to rzecz gustu.
Waldkowi wiersz przypadł jak mało który z dziś czytanych .
pozd.dużym plusem
dziękuję Waldku za przemiły komentarz,dodał mi skrzydeł i wiary w moje pisanie,pozdrawiam serdecznie:)
Ela
Opublikowano

Też wolałabym... w twoją bliskość... zamiast... w twą...
Coś jest w tej ciszy, co spowodowało, że kilka razy przeczytałam, ale też jakoś
brak mi dokładniejszego zamknięcia w zakończeniu i trudno mi w tej chili napisać,
jak mogłoby to wyglądać.
W każdym razie, zostawiam serdeczne pozdrowienie... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc kapitalny wiersz ! subtelny, delikatny, piekny.
    • gdzie leżą prawdy jak je odnaleźć w jakich zakamarkach ludzkich tkwią wiem wiem powiecie spójrz za siebie przeszłość wszystko o nich wie i chociaż milczy wyraźnie mówi prawdy to nie tylko piękny  sen one  nas otaczają czasem wymuszą łzy po których jest nam lepiej
    • @Alicja_Wysocka... ale mnie zatrzymałaś piosenką, taka pozytywna i z piękną oprawą... przeskoki w terenie... :) Mam nadzieję, że to nie AI @Annna2... cieszę się, że tak odbierasz... dziękuję bardzo.
    • @huzarc dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Nata_Kruk     dziękuję za tak uwazny odbiór i za to, że pochyliłaś się nad każdym szczegółem. To dla mnie zawsze wartość. Pozwolę sobie jednak nie zgodzić się z niektórymi uwagami, bo każde z tych słów ma w tym tekście swoje miejsce i temperaturę. „Potoczone śrubki pamięci” - to nie ozdobnik, a gest ruchu po rozpadzie. Chciałam, żeby to słowo oddało bezwład i rozsypanie, moment, w którym pamięć traci stabilność i toczy się po podłodze razem z człowiekiem.   „Wyłączony napis ‘śmierć’” -  to celowy paradoks. Nie chodziło o włączenie konca, tylko o wyłączenie obrazu, o moment, w którym wszystko cichnie, a światło gaśnie. Śmierć nie jest tu spektaklem, lecz ciszą po nim.   „Odchody wspomnień” — wiem, że to słowo jest szorstkie i brudne. Tak miało być. Pamięć nie zawsze pachnie nostalgią, bywa biologiczna, cielesna, rozkładajaca się. Chciałam uniknąć elegancji, bo strata rzadko bywa elegancka.   „Mrówki pamięci, które wysysają” - to nie obraz śmierci, lecz proces. Czas i wspomnienia pracują jak drobne stworzenia – powoli, cierpliwie, aż zostaje tylko pusta skorupa. „Wysycha” byłoby zbyt bierne; „wysysają” niesie życie, choć w rozkładzie.   Masz rację, że wiersz jest gęsty – on miał taki być. To nie tekst o harmonii, tylko o rozpadzie, który jeszcze oddycha.   Inni pisza wiersze przewiewne i esencjonalne a ja mam swój styl. Lepszy czy gorszy - nie wiem. Dziękuję za czytanie i za słowa, które są dowodem, że wiersz nie prześlizgnął się obok oczu.   Jeżeli chodzi o punkcik - chcę go tylko wtedy jeżeli jesteś do jego postawienia gotowa. Jeżeli nie - to za niego dziękuję.   Pozdrawiam ciepło,       @huzarc piękne dzięki :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...