Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mechaniczne serce


Rekomendowane odpowiedzi

Czekając na miłość, nie dostrzegamy szczęścia...
Czekając na nią- zatracamy swoje zasady...
Gubimy dawne twarze- jesteśmy na kacu moralnym...
Żyjemy by żyć z dnia na dzień to samo- pustka w oczach...
Po środku nieba i piekła uwiezione są nasze dusze,
rozerwane na pół- Jedna część w górę a druga w dół...
Wciąż błądzimy w labiryncie życia,
próbując odnaleźć do naszych serc- ten jedyny klucz...
Boimy się myśli, boimy się słów,
boimy się kolejnych kroków-by nie cierpieć znów...
Boimy się stać- BEZUCZUCIOWYMI MANEKINAMI...
Boimy się spać odganiając te koszmary...
Ty i ja jesteśmy tego zegara trybami-
Każdy kolejny błąd i znów do tego szarego świata,
się staczamy- stając się nimi! stając się MECHANICZNYMI ZABAWKAMI...
Na granicy rozsądku żyjemy- modląc się o lepsze jutro,
o to by znów na nowo zacząć żyć, odczuwać radość,
ożywić swe na pół martwe serce by dnia za dniem,
nie tkwić zalanym na samym dnie- w szklanej butelce...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...