Miara szczęścia

[bestia be]

W Świętojańską Noc
ukradłem kwiat paproci,
by odnaleźć szczęście
o którym człowiek marzy.

Nie mogłem znaleźć
przemierzając szlaki ziemi,
zaludnionych metropolii,
gdzie los ludzi przeplata.

W szufladzie zasuszony leżał
z niego dawno uciekło życie.
Serce męczyły wyrzuty sumienia,
woda nie przywróciła oddechu.

Rankiem idąc polną drogą
we wrzosie i koniczynie
oczy spostrzegły zgubę,
która była, co roku przy mnie.

Wystarczyło wyciągnąć rękę.

[aluna]

Wprowadził mnie w zadumę !
Uściski!

[bestia be]

Dzieki aluna za odwiedziny i przeczytanie :)
:
):)

pozdrawiam

bestia

[maya kent]

Bardzo mi się podoba "woda nie przywróciła oddechu",
ale popracuj jeszcze nad I zw.

Pozdrawiam pa,pa

[HAYQ]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nierówno, nierytmicznie, raz z rymem, raz bez. Stylistycznie też do poprawki kilka rzeczy. Jeden ciekawy rym - "leżał" / "sumienia" i tego bym się trzymał z pozostałymi.

Myślę, że sporo jeszcze pracy Cię czeka przy tym wierszu. Ważne aby było konsekwentnie, wtedy może coś z tego wyjdzie. Na razie jest be :) ale myślę, że dasz sobie radę.
Pozdrawiam.

[bestia be]

maya-dziekuje za przeczytanie, sugestie i odwiedziny zaraz poprawiem wszystko:):):)


HaYQ-dzieki że wpadłeś i przeanalizowałeś wiersz, te rymy wkradły sie przez przypadek, a z tą metropolią masz rację, gdyz pasuje odnośnie czasu, Z 5 wersem nie wiem , co zrobić? pomyślę o skróceniu na 4 wersy

Serdecznie Was pozdrawiam z całym szacunkiem

bestia

[bestia be]

może teraz będzie lepiej po korekcie

pozdrawiam

bestia