Ian Curtis

[Lisa Wonderful]

Oczy - biała kalka rozwieszona na linach
ściśle mocno przeraźliwie napięta

Głos - ze strun naderwanej harfy
przypalonej skłębioną melancholią

Brwi - wyłamane poręcze schodów przykurzonych
w szklance piwa ugaszone promienie

Koszula - bramą do bezradności
Obrączka na palcu - bólem niczyistości

łamie się
łamie
traci kontrolę
- grafitowa chmura głosu
wydyszana złamanym karkiem

pękła najgrubsza struna

[ireneusz paprocki]

Wiersz jest spoko, tylko jakoś mi nie pasuje strofa ,, wydyszana złamanym karkiem",ale cóz może to być zamierzone.

pozdrawiam

lulek

[Lisa Wonderful]

Dzięki za komentarz.
Krótkie objaśnienie:

Wiersz dotyczy, jak wiadomo, samobójcy:

łamie się - dwuznaczność ---> załamuje się (psychicznie), łamie - kark, gdy Curtis się wiesza
łamie ---> powtórzenie ;)
traci kontrolę ---> aluzja do utworu Curtisa i tytułu filmu o nim
- grafitowa chmura głosu
wydyszana złamanym karkiem ---> ostatni jęk powieszonego

pękła najgrubsza struna ---> najgrubsza struna to: nić żywota, łamiący się kark, struna głosowa, jak na wokalistę przystało

Nie traktuję czytelnika jak kretyna, objaśniam tylko, bo na innym forum niektórym co nieco się nie spodobało, myślę, że nie dotarli do końca sensu.
Pozdrawiam.

[ireneusz paprocki]

hehheheheh dobre miła jestes ale inne forum mnie nie interesuje, gdyż ja sam tu walczę o honor poezji. Jednak nie dam rady. Za wielka błazenada otacza te działy:))))))))))))))), a admin sam nie wiem może nie zna sie na literaturze. skoro na to pozwala.

pozdrawiam

lulek